พญาเต่าเรือนหล่อโบราณ หลวงพ่ออิ่ม วัดหัวเขา จังหวัดสุพรรณบุรี ท่านสร้างปี 2440-2480
หากพูดถึงพระเกจิอาจารย์ที่หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค ยกย่อง หลวงพ่ออิ่ม วัดหัวเขา อ.เดิมบางนางบวช จ.สุพรรณบุรี ก็นับเป็นอีกรูปหนึ่ง ที่หลวงพ่อปานกล่าวยกย่องด้วยความเคารพ โดยหลวงพ่อปาน เรียกหลวงพ่ออิ่มว่า “พระเจดีย์” ซึ่งหมายถึงว่า เป็นพระภิกษุสงฆ์ที่น่าเคารพยกย่องเหมือนกับเป็นพระสถูป หรือพระเจดีย์ ที่ควรค่าแก่การสักการะบูชา

พญาเต่าเรือนหล่อโบราณหลวงพ่ออิ่ม วัดหัวเขา จังหวัดสุพรรณบุรี ท่านเป็นพระเกจิที่ทรงคุณวิทยาคมวิเศษขั้นสูงและเป็นผู้สร้างวัดหัวเขาและเป็นเจ้าอาวาสรูปแรก หลวงพ่ออิ่มท่านเป็นสหธรรมิกกับหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า นอกจากนี้ยังเป็นอาจารย์และพระคู่สวดในการอุปสมบทครั้งแรกของหลวงพ่อมุ่ย วัดดอนไร่ ท่านเป็นที่นับถือมากสำหรับชาวบ้านในย่านอำเภอเดิมบางและสามชุก เล่ากันว่าหลวงพ่ออิ่มท่านสามารถเดินตากฝนได้โดยไม่เปียก และเคยทำมือยาวไปหยิบกระเบื้องหลังคาโบสถ์มาแล้ว เคยมีผู้นำวัตถุมงคลของท่านไปให้สุดยอดพระเกจิแดนใต้ปลุกเสกเพิ่ม แต่ไม่มีพระอาจารย์ท่านใดกล้าปลุกเสกหรือแตะต้อง พญาเต่าเรือนนั้นดีทางด้านทำมาหากิน เมตตามหานิยม ชัยชนะเหนือศัตรู พุทธคุณครอบจักรวาล เสริมสร้างบารมี บันดาลความสุข ความมั่งมี สุขภาพยืนยาว ตัวนี้พญาเต่าเรือนหลวงพ่ออิ่มตัวจริงเสียงจริง ของปลอมมีมากมาย ของแท้ๆหาดูยากมากๆ หลวงพ่ออิ่มท่านสร้างพระในช่วงปี พ.ศ. 2440 - 2480 อายุของโลหะประมาณ 100 ปี

หลวงพ่ออิ่ม ท่านเป็นพระที่เคร่งในพระธรรมวินัย และญาณสมาบัติสูง
ท่านเกิดเมื่อวันอาทิตย์ ปีจอ เดือน ๗ ในปลายสมัยรัชกาลที่ ๔ ตรงกับวันที่ ๑ เดือนมิถุนายน พ.ศ. ๒๔๐๖ อุปสมบทเมื่อประมาณ พ.ศ.๒๔๒๖ ท่านเป็นพระธุดงค์มาจากเมืองอื่น (บางข้อมูลว่าท่านเป็นคนอำเภอศรีประจันต์ จากบันทึกว่าท่านเคยเป็นเจ้าอาวาสวัดไก่เตี้ย อำเภอศรีประจันต์) แล้วเดินทางมาปักกลดปฏิบัติธุดงควัตรอยู่บริเวณบ้านหัวเขา อำเภอเดิมบางนางบวช ซึ่งแต่เดิมเป็นป่ารกทึบ ท่านเห็นว่าอาณาบริเวณนี้มีความสงบร่มรื่นเหมาะแก่การสร้างเป็นวัด จึงได้สร้างเป็นวัดขึ้นมาชื่อว่า “วัดหัวเขา” และท่านก็ดำรงตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาสรูปแรก
ในการอุปสมบทครั้งแรกของ หลวงพ่อมุ่ย วัดดอนไร่ นั้น หลวงพ่ออิ่ม ก็เป็นพระคู่สวดให้ และในการอุปสมบทครั้งที่สองของหลวงพ่อมุ่ย หลวงพ่อมุ่ยท่านก็ได้ฝากตัวเป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่ออิ่ม ประวัติกล่าวว่าหลวงพ่อมุ่ยแวะเวียนไปมาหาสู่กับหลวงพ่ออิ่มเป็นประจำ อีกทั้งยังเคยไปจำพรรษาที่วัดหัวเขาเป็นเวลา ๑ พรรษา เพื่อเรียนวิชาอาคมกับหลวงพ่ออิ่ม หลังจากนั้นก็ยังไปมาหาสู่หลวงพ่ออิ่ม และหลวงพ่ออิ่มยังพาไปศึกษาต่อกับหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่าด้วย

หลักฐานจากหนังสือพระราชทานเพลิงศพพระครูวรนาถรังษี หลวงพ่อปุย วัดเกาะ กล่าวด้วยว่า พ.ศ.๒๔๖๓ หลวงพ่อปุยก็เดินทางมาฝากตนเป็นศิษย์หลวงพ่ออิ่ม และอาจารย์มนัส โอภากุล เขียนไว้ในหนังสือลานโพธิ์กล่าวว่า หลวงพ่ออิ่มยกย่องหลวงพ่อปุยว่า เปรียบเสมือนบัวที่พ้นน้ำแล้ว สอนอะไรก็เข้าใจง่าย ศึกษาได้รวดเร็ว ไม่ต้องจ้ำจี้จำไชเท่าไรนัก หลวงพ่อปุยเองก็เคยเล่าให้ศิษย์ฟังเสมอๆว่า หลวงพ่ออิ่มท่านเป็นพระที่เคร่งในพระธรรมวินัยมาก ญาณสมาบัติสูงมาก

สมัยที่หลวงพ่ออิ่มท่านได้ปกครองวัดหัวเขา ท่านพัฒนาวัดหัวเขาจนเป็นวัดที่เจริญวัดหนึ่งในสมัยนั้น และมีพระภิกษุสงฆ์เดินทางมาฝากตัวเป็นลูกศิษย์มากมาย อาทิ หลวงพ่อมุ่ย วัดดอนไร่ , หลวงพ่อปุย วัดเกาะ , หลวงปู่แขก วัดหัวเขา และหลวงพ่อทรง วัดศาลาดิน เป็นต้น

หลวงพ่ออิ่มท่านมรณภาพเมื่อประมาณต้นปีพ.ศ.๒๔๘๐ สิริอายุ ๗๔ปี

ยังไม่ส่ง ข้อมูลยืนยันตัวตน